سهم شادي ما
روزهايي که شيفت عصر مدرسه مي رفتيم دلمان مي خواست زودتر زنگ آخر بخورد برگرديم خانه کنار بخاري نفتی جلوی تلوزيون کارتون تماشا کنيم، خانم رضايی مجری برنامه کودک وقتي می گفت خيلی به تلوزيون نزديک شدی برو يکم عقب تر، خودمان را از آن جعبه ی جادويی عقب تر می کشيديم که مبادا چشم هايمان ضعيف شود؛ کارتون ها برای بچه های دهه شصتی که ما باشيم يک گريزگاه بود، مجالی برای تخيل کردن و سفر از دنيايی که براي ما تنگ بود؛ فرصت زندگی آن طور که ميشد و خواستيم مهيا نبود، ما با سيندرلا به جشن پادشاهي میرفتيم با زبل خان به جنگل میرفتيم، با آقای ويلی فاگ دور دنيا سفر می کرديم و وقتی خانم مجری می گفت “خب بچه ها خدانگهدار تا فردا” دوباره بازمی گشتيم به دنيايی که فراموش می کرد ما کودکيم. بيستم نوامبر از سوي سازمان ملل متحد روز کودک است و به اين بهانه نگاهی انداختيم به منشاء ساخت بعضي از کارتون های نوستالژيک؛ اگر به اين موضوع علاقه منديد با اين نوشتار يلووال مديا همراه باشيد.
ملوان زبل
گمانم بين بچه هاي دهه‌ی شصت و هفتاد کسی نباشد که با ديدن ملوان زبل خيال برش نداشته باشد که با خوردن يک کنسرو اسفناج زور و بازو به هم میزند اما اين توهم فقط مال ما نبود در سالهايی که اين کارتون پر طرفدار در آمريکا پخش می شد، استفاده از اسفناج همه گير شد به طوری که بين کودکان خوردن اسفناج سی درصد افزايش يافت و در سبد خانواده ی آمريکایی به رقابت سرسختانه ای با بستنی و بوقلمون رسيد.
الزی کرایسلر سِگار کاريکاتوريست و خالق ملوان زبل او را از يک ملوان واقعی به نام فرانک راکی فيگال الهام گرفته است که در ابتدا براي مجموعه داستان کميک طراحي شد و در سال 1933 وارد دنيای انيميشن شد. ملوان زبل که در يک استوديو آمريکايی به نام فلايشر ساخته شد و مدتي از ميکی موس هم برای مخاطبان انيميشن دوست داشتنی تر بود.
لولک و بولک بر فراز جهان
لولک و بولک نام انيميشنی لهستانی است که شخصيت های اصلی آن دو برادر هستند که هيچ وقت صدايشان را نشنيديم. برادر بلندقد بولک است و برادر کوتاه‌تر لولک. ووآدسواف نخربسکی الهام گرفته از دو پسرش جان و رومان، لولک و بولک را طراحی کرد. اين کارتون از سال 1357 هرچند که مجموعه ی کامل آن هرگز پخش نشد اما بارها در ساعت پخش کارتون تکرار شد و هر بار با شوق تماشا کرديم. لولک و بولک در يک استوديوی لهستانی به نام استوديو فيلم رايسانکوچ ساخته شد که پس از آن انيميشن رکسيو را هم توليد کرد.
پلنگ صورتی در تيفانی
اگر کسي نام بليک ادوارد را ببرد در لحظه فيلم صبحانه در تيفانی از ذهن مي گذرد اما خوب است که بدانيد بليک ادوارد پديدآورنده ی يکي از معروف ترين شخصيت هاي کارتونی جهان يعني پلنگ صورتی نيز هست. وقتي بليک ادوارد از همکارانش خواست اين کاراکتر را طراحی کنند پس از ترسيم صد طرح، کاريکاتور هالی پرات که پلنگی لاغر اندام با بدنی کاملا صورتی بود انتخاب شد؛ 156 داستان کوتاه انيميشنی از او در استوديو قرن بيستم ساخته شد و اولين قسمت اين مجموعه در سال 1964 برنده جايزه اسکار شد. خوب است که اين را هم بدانيد پلنگ صورتی در واقع پلنگی است که در يک جهش ژنتيکی بسيار نادر رنگ زيبا و عجيبی به اين جانور بخشيده و اين شخصيت کارتونی الهام گرفته از اين گونه جانور است.
ايکيو سان مرد کوچک
ايکيو سان، پسر بچه ای که حرف های بزرگ می زد و همه ی ما وقتی پای ماجراهايش می نشستيم به هوشش غبطه می خورديم و فکر می کرديم اگر چهارزانو يک گوشه ساکت بنشينيم و با آب دهان پوست سرمان را خيس کنيم حتما فکر بکری هم به سر ما می رسد، که نرسيد.
از 296 قسمت اين مجموعه برای ما بچه های ايران فقط هفتاد قسمت دوبله شد که همين را هم بارها تماشا کرديم. داستان ايکيو سان برگرفته از زندگی راهبی بودایی است که در معبدی در ژاپن اقامت داشت. ايکيو سان را يکی از قديمی ترين استوديوهای پويانمایی در ژاپن به نام توئی انيميشن ساخته است و اولين اپيزود آن در اکتبر 1975 نمايش داده شد.
جيمبو در آسمان
برخلاف ديگر کارتون هاي دهه شصت جيمبو ژاپنی نيست و کار انگليس هاست. هواپيمای کوچک و قرمزی که در هر شرايط بحرانی آماده کمک رسانی بود. جيمبو هرچند که يک انسان يا حيوان نبود اما طراحی چهره ی او جوری بود که بدون چشم بر هم زدن آن پنج دقيقه کارتون را بي کم و کاست به تماشا بنشينيم. جيبو در يک کارخانه توليد هواپيماسازی متولد می شود جايي که تکنسين ها و مهندسان پرواز به جای سانتی متر از اينچ استفاده کرده اند و سبب توليد نصف يک جت شده اند. جيمبو از معدود کارتون هایی است که تيتراژش را به قدر قسمت اصلی داستان دوست داشتيم. جيبمو در استوديو کارتونی مدوکس ساخته شد و در ژانويه 1986 به پخش خانگی رسيد.
تام و جری در خانه ي مامی تو شوز
از همان روزهايی که تلوزيون های مبلی بزرگ در دهه ی چهل ميلادی به خانه‌ی آمريکایی ها راه يافت تا همين چند سال قبل تام و جری از معروف ترين کارکترهاي جهان انيميشن بودند. طوري که در سخنرانی های سياسی هم از تام و جری نام برده شده است.
وقتي کاراکترهای جذاب و معروف ميکی ماوس و لونی تونز را شرکت والت ديزنی ساخت، شرکت مترو گلدوين ماير برآن شد که با خلق يک کاراکتر انيميشنی کاستی خود را جبران کند. بنابراين با همکاری دو جوان آمريکایی به نام ويليام هانا و جوزف باربارا که پيش از آن در بخش پويانمایی شرکت کار می کردند، شخصيت تام و جری را طراحی و نويسندگی کردند.
هرچند امکان صداگذاری براي تام و جري وجود داشت اما عوامل ساخت ترجيح دادند کاراکترها صامت بمانند چرا که در آن زمان فيلم های کمدی بدون صدا مانند چارلی چاپلين بسيار پر طرفدار بود فقط جيغ های گهگاهی تام صدای ويليام هانا است. شايد همين بی صدا بودن و ديالوگ نداشتن يکی از علت های جهانی شدن اين کارتون بود. نخستين سری قسمت های تام و جری بين سال های 1940 تا 1958 ساخته شد و 114 قسمت بودند که اين سري بهترين مجموعه کارهاي تام و جری در جهان هستند.
لوک خوش شانس در شهر گل مرواريد
احتمالا استايل يک گاوچران را ما اولين بار با لوک خوش شانس شناختيم، مردی با بوت قهوه ای شلوار جين تنگ، يک جليقه کوتاه مشکی و يک دستمال گردن قرمز و کلاه کابوی سفيد و يک پر کاه که معمولا گوشه ی لبش در حال جويدن بود. لوک خوش شانس اولين بار در يک مجله بلژيکی فرانسوی به صورت يک داستان مصور به وسيله ی يک کارتونيست به نام موريس دوبور به چاپ رسيد و در سال 1983 يک شرکت توليد انيميشن به نام هانا باربرا با همکاری موريس بيست و ش
ش قسمت پويانمایی از لوک خوش شانس تهيه کرد.
کپی لینک
دانلود
اشتراک گذاری
